Με λένε Λίτσα,μοιάζω με θείτσα
έκανα μπότοξ, σωστή κουκλίτσα
πάω βολτίτσα, στο χέρι γκλίτσα
και το βραδάκι, καμιά ποκίτσα.
Μένω Eκάλη, γλύτωσα πάλι
απ' της Aθήνας το μαύρο χάλι
σπίτι παλάτι, λεφτά τσουβάλι
κεφάλι κλούβιο, μυαλό στραγάλι.
Με λένε Λίτσα, με μια βαλίτσα
έφυγα νύχτα, απ' την Καρδίτσα
βρήκα τον Τάσο, και αγκαλίτσα
στήσαμε κόλπα, γι' όλα τα βίτσια .
O Τάσος πάλι, ήταν τσακάλι
έκλεψε, έγδαρε, κι αγάλι αγάλι
έγινε μπόλικο το καπιτάλι
πολύ κουράστηκε, αλλά χαλάλι.
Μένω Eκάλη, ζωή μεγάλη,
με υπηρέτριες στο προσκεφάλι
τέρμα για μένα η βιοπάλη
τρέξε μονάχος σου, τρέχα χαμάλη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου