Η γοητεία του «αγνώστου»

Πάντα το άγνωστο, ό,τι είναι πίσω από τα ήδη υπάρχοντα γνωστά, απασχολούσε και απασχολεί εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η πρόκληση του αγνώστου και το ταξίδι για την αναζήτηση της γνώσης, ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα εντονότερα συναισθήματα που απασχολούν την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του τόπου μας. Για αυτό κι αυτή η ηγεσία μας συμπεριφέρεται σαν UFO (αγνώστου ταυτότητας αντικείμενα). Ίσως πάσχουμε από μαζική ψύχωση αγνώστου αιτιολογίας.

Στο πλαίσιο αυτό έγινε γνωστό σήμερα ότι τα ασφαλιστικά μας ταμεία δίνουν 77.718 συντάξεις σε αγνώστου υπηκοότητας συνταξιούχους. Ποιας χώρας υπήκοοι είναι αυτοί οι συνταξιούχοι, είναι ένα ζητούμενο προς διερεύνηση, είναι με άλλα λόγια ο «άγνωστος χ» της υπόθεσης. Λέτε όλοι οι δικαιούχοι αυτών των συντάξεων να είναι «αγνώστου πατρός», «αγνώστου διαμονής» ή απλά να είναι «γνωστοί και μη εξαιρετέοι»; Μια μήνυση «κατ' αγνώστου» ίσως να ήταν κάποια λύση… Και όταν η δικαιοσύνη καταφέρει επιτέλους να τους εντοπίσει, οι συνταξιούχοι αυτοί μπορούν να επικαλεστούν ότι έπεσαν «θύμα αγνώστου» ή να κατασκηνώσουν διαμαρτυρόμενοι μπροστά στο μνημείου του άγνωστου στρατιώτη….
Να δεις που στο τέλος θα μας πουν ότι όλες αυτές οι συντάξεις είναι αναπηρικές και οι δικαιούχοι τους  τραυματίστηκαν στον "άγνωστο πόλεμο" του Νίκου Φώσκολου...